کردارها و معضلات مختلف فعلی موجود در بدنه ی اجتماع، منشاُ همه آنها، انسان ها بوده که در اثر چگونگی نگرش ذهنی افراد شکل گرفته و به مرور زمان حالت مطلوب یا نا مطلوب به خود اتخاذ نموده اند .
آدمی از ایده ها و کنش های گوناگونی که در جامعه و جود داشته خواه خوب باشند خواه بد، اثر پذیرفته و به سوی آنها نیز گرایش پیدا کرده و دیر یا زود ، به آنها جنبه عملیاتی نیز می دهد.
فرایند رو آوری اشخاص به اندیشه ها و کنش هایی که جنبه خارجی در جامعه داشته، امری انکار نشدنی بوده که آنحضرت – ص – تعبیر زیبایی در این راستا ارائه داده و آن در آتی ابراز می گردد :
” هر فرزندی بر مبنای فطرت الهی پا به عرصه حیات می گذارد، ولی والدین ( دانسته یا نا دانسته) او را به مکتب یهودییت، مسیحیت و مجوسیت سوق می دهند ” .
هدف از ارائه چنین تعبیر زیبنده از ناحیه رسول اکرم – ص – حاکی از آنست که مجموعه شرایطی که ماهیت غالبی در بطن جامعه داشته، آنها یکی از مولفه های کلیدی گرایش آدمی چه از لحاظ فکری و چه از لحاظ عملی به سوی آنها بوده و در قالب آنها خط و مشی زندگی خود را نیز تعیین می نماید .
ضروری است که در پرتو آموزه های ناب اسلامی ، فضای سالم جهت تربیت نسل جدید ایجاد و زمینه مناسب برای چینش چنین قالب اجتماعی توسط اصلاح گران فراهم گردد تا نسل کنونی بر اساس استاندارد های دینی خوی گرفته و رهروان راستین اسلام در بلند مدت باشند .
هر گونه اغفال والدین نسب به اوضاع نابسامان اجتماعی، درصد ریسک پذیری فرزندان را در قبال اوضاع نا هماهنگ و پیچیده حاکم در بطن جامعه ارتقا داده و آینده آنان را در بلند مدت به خطر خواهد انداخت .
بدین ترتیب، شناسایی شرایط موجود و تبعات آنها که بر خاسته از نگرش اشخاص مختلف در بطن جامعه، کمک شایانی به والدین در حوزه تربیت و آموزش صحیح دینی فرزندان نموده و بهتر در حوزه ی ایجاد فضای سالم جهت پرورش گروه نخبه نیز ید طولی خواهند داشت .
