سال نو هجری قمری آغاز می شود و ما عزا می گیریم .
مبنای هجرت پیامبر را نه جشن داریم و نه حتی داستان هجرت را خوب بلدیم .
خارجی های کافر، تولد پیامبرشان را مبنای تغییر سال کرده اند و تعطیلی شان همان موقع است .
برای تولد حضرت مسیح به چند روایت، اعتنا می کنند و با ملاک قرار دادنش ؛ به استقبال سال نو می روند . پیام های تبریک و کارت پستال هایشان ، منطبق با همین واقعه اس ..
ما اما نه می دانیم پیامبرمان دقیقا چه روزی به دنیا آمده و نه آن را گرامی می داریم .
با کریسمس و عید پاک و همه چیز عالیجنابان کافر غربی ؛ خودمان را وفق می دهیم و حتی جشن می گیریم ، ولی مسلمانی را عامل تحقیر می دانیم و اعیادش را به تمسخر می گیریم .
تمام طول رمضان را با اشراف کامل به اوضاع مزاج مان مریض می شویم تا روزه را دور بزنیم و قربان را نماد خشونت علیه حیوانات می دانیم ؛ به تقلید از کسانی که تولد پیامبرشان را عید می دانند !
اسلام را باخشونت مترادف می کنیم و دقت نمی کنیم که این همه برند چرم مرغوب خارجی که با آن کیف و کفش و پالتو و دستکش درست می کنند ؛ معنایش چیست؟
قتل عام بوفالوها و گاومیش های زبان بسته هم اصلا خشونت نیست و تنها این گوسفندهای ماست که در عید قربان، حامی و هوادار پیدا می کنند !
قصدم ذکر این موارد خیلی روشن است که با وجود همه آشکاریش ؛ انکار می شود و نماد خشونت نیست .
تلفات جنگ های اول و دوم جهانی هم ، آمار شاقی نیست و براحتی توجیه می شود . بماند که ما فقط بلدیم به دیوار کوتاه اسلام حمله ببریم و گلو پاره کنیم .
حداقل کمی از این خارجی های کافر یاد بگیریم !
