اگر کسی می‌دانست‌که با لاک ناخن وضو صحیح نیست، اما اتفاقی یا به فراموشی آن را زده بود و چند وقت نماز خوانده، بعد یادش آمد آیا قضای آن نمازها لازم است یا خیر؟
چون لاک ناخن مانع رسیدن آب به ناخن می‌شود، ایشان در حالی نماز خوانده که فاقد طهارت بوده، بنابراین نمازهای او ادا نشده است، باید قضاء بیاورد.
و فی آثار السنـن:
«وعن علی بن أبی‌طا‌لب عن النبیr انه قا‌ل: مفتاح الصلاه الطهور، تحریمها التکبیر، تحلیلها التسلیم». روا‌ه الخمس إلا النسا‌ئی وفی إسنا‌ده لین. [آثار السنن: ص ۱۳۶].
و فی الدر:
«ولا یمنع ونیم …فی الأصح بخلاف نحو عجین ولا یمنع ما علی ظفر صبا‌غ ولا طعا‌م بین اسنانه أو فی سنه الـمجوف به یفتی، وقیل ان صلباً منع وهو الأصح».
و فی الرد:
«(قوله، هو الاصح) صرح به فی شرح الـمنیه وقال لامتنا‌ع نفوذ الـما‌ء مع عدم الضروره والحرج اه ولا یخفی ان هذا التصحیح لا ینا‌فی ما قبله فا‌فهم». [رد الـمحتار: ۱/۱۱۴].
و فی الهندیه:
«والعجین فی الظفر یمنع تمام الاغتسا‌ل والوسخ والدرن لا یمنع والقروی والـمدنی سواء والتراب والطین فی الظفر لا یمنع والصرام والصبا‌غ ما فی ظفرهما یمنع تمام الاغتسا‌ل». [الهندیه: ۱/۱۳].
