الله تعالى جهان هستی را آفرید و بر روی آن انسان ها و جن ها را خلق نمود و برای هدایت ایشان انبیا را فرستاد و هر پیامبری که برای قومی مبعوث می‌شد شروع به ”دعوت و تبلیغ“ می‌کرد و قوم خویش را متوجه دستورات الهی می‌نمود و هر فرد از قوم که دعوت ”نبی“ را قبول می‌نمود کامیاب می‌شد و هر کسی دعوت ”نبی“ را رد می‌کرد دچار مشکل شده و سرانجام با شکست مواجه می‌شد. الله تعالى در هر زمان برای هر قوم پیامبری می‌فرستاد و این سلسله‌ی ارسال انبیا ادامه داشت تا بعثت آخرین نبی که ”حضرت محمد صلى الله علیه وسلم“ باشد؛ بعد از بعثت خاتم النبیین، سلسله‌ی ارسال رسل قطع شد.
الله تعالى آن‌حضرت صلى الله علیه وسلم را بر سایر انبیا فضیلت داد؛ زیرا ایشان صلى الله علیه وسلم خاتم النبیین و امام الأنبیاء و سید الکونین است و شریعت ایشان تا قیام قیامت باقی خواهد ماند؛ و این شریعت، ناسخ بقیه ادیان است.
الله تعالى به برکت آن‌حضرت صلى الله علیه وسلم امت محمدی را نیز بر سایر امم فضیلت داد؛ زیرا هدف اساسی این امت، کار مهم ”دعوت إلى الله“ است، چون پیامبر دیگری مبعوث نخواهد شد و این مهم بر عهده‌ی این امت گذاشته شد.
وظیفه‌ی امت محمدی این است که انسان‌ها را به طرف الله متوجه کنند و بشریت را آگاه سازند که هدف خالق از خلقت شما عبادت وی است که معبود حقیقی اوست؛ در قرآن مجید آمده است: ﴿وَمَا خَلَقْتُ الجِنَّ وَالإِنْسَ إِلَّا لِیَعْبُدُونِ﴾. این آیه وظیفه‌ی هر انسان را تعیین می‌نماید که به عبادت رب العالمین بپردازد. پس هر یکی از ما موظف است که بشریت را متوجه سازیم تا عبادت الله تعالى را انجام دهند. قبلاً این (متوجه‌سازی) کار انبیا علیهم السلام بود که امر به معروف و نهی از منکر می‌کردند، ولی اکنون این وظیفه‌ی ماست تا کار آنان را پیش ببریم. همان‌طور که بعد از پیامبر اسلام صلى الله علیه وسلم صحابه کرام رضی الله عنهم این امر عظیم ”دعوت“ را بر عهده گرفتند و با جان مال برای نشر دین مبین اسلام خدمت نمودند، از این سبب بود که الله تعالى آنان را الگوی جهانیان معرفی می‌نماید: ﴿وَإِذَا قِیْل لَهُمْ آمِنُوا کَمَا آمَنَ النَّاسُ﴾ الآیه، اکثر مفسرین می‌نویسند: مراد از ”الناس“ صحابه‌اند. الله تعالى خطاب به کفار قریش می‌فرماید: اگر خواهان سعادت هستید همانند صحابه ایمان بیاورید. باید در ایمان آوردن به خدا و رسول الله صلى الله علیه وسلم و قرآن، رفتار و اعمال و اخلاق شما مانند صحابه باشد آن‌گاه در زمره‌ی هدایت یافتگان خواهید شد؛ ﴿فَإِنْ آمَنُوا بِمِثْلِ مَا آمَنْتُمْ بِهِ فَقَدْ اهْتَدَوْا﴾. و اگر مخالف با صحابه عمل کردید، جزو مخالفین می‌شوید؛ ﴿وَإِنْ تَوَلَّوْا فَإِنَّمَا هُمْ فِی شِقَاقٍ﴾.
علت اینکه صحابه الگوی سایر مردم شدند و این درجه‌ی عظیم را دریافتند، این است که بعد از قبول اسلام برای ترقی و پیشرفت آن کوشیدند و در این راه از جان، مال، عیال، و وطن خویش گذشتند و به خاطر رشد اسلام و دین محمدی، زحمت‌های فراوانی متحمل شدند و درخت اسلام را با خون‌شان آبیاری نمودند. از اینجا بود که خداوند متعال آنها را در دنیا و آخرت رستگار کرد و در همین دنیا از آنان اعلان رضایت نمود: ﴿رَضِیَ اللهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ﴾.
اگر ما مسلمانان خواهان عزت و سعادت هستیم، تنها راه رسیدن به سعادت تسلیم شدن به رب العالمین و پیروی از سنت‌های رسول الله صلى الله علیه وسلم است و لازم است سیرت و صفات ایشان را در زندگی خود جاری نماییم.
نیز شایسته است که اعمال، کردار و رفتار صحابه را در امور روزمره خود عملی کنیم و برای خدمت به اسلام، همانند صحابه از همه دارائی‌های خود بگذریم تا بار دیگر پرچم اسلام را به اهتزاز در بیاوریم و مانند ایشان در راه الله تعالى بیرون رویم و دین الهی را در جهان بگسترانیم تا مصداق این آیه‌ی ﴿کُنْتُمْ خَیْرَ أُمَّهٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ﴾ قرار گیریم و به یاد داشته باشیم که ثمرات دعوت، دو چیزاند: ۱- نشر دین الله تعالى، ۲- رستگاری دنیا و آخرت.
نویسنده: عطاء الله محمد حسنی
منبع: سنت آنلاین
