نویسنده:
لحظه‌ها و ثانیه‌ها ارزش فراوان دارند؛ قدر آن را بدانیم، قدر شکوفه‌های رنگارنگ و گلهای زیبا را بدانیم؛ زیرا بهار زندگی‌شان به زودی به پایان می‌رسد، لحظه‌های سلامتی را نیز قدر بدانیم و به بهترین شکل ممکن از آن بهره ببریم؛ زیرا ممکن است با غفلت‌های اندک و اندیشه نکردن در ارزش لحظه‌ها، ماه‌ها و سالها از کاروان موفقیت عقب بمانیم.
ماندم که خار از پا کشم محمل نهان شد از نظر /∗/ یک لحظه غافل بودم و صد ساله راهم دور شد
لحظه‌ها و ثانیه‌ها سرمایه‌های گرانبهایی هستند که می‌توانیم از آن در جهت رشد و تعالی و خیزش به سوی ارزشها استفاده کنیم و زندگی را ارزشمند و پر بار گردانیم.
انسان سعادتمند در یک لحظه می‌تواند با خواندن ”سبحان الله“ درختی در بهشت بکارد، بر درجاتش بیفزاید و قدمی به سوی رضوان الهی بردارد.
با یک نگاه مهربانانه می‌تواند قلبی آکنده از اندوه و غم را شاد کند و لبخند بر لبان خسته‌دلی بنشاند، و با یک سخن زیبا می‌تواند دلی رمیده را به دست آورد و راهنمای راه گم کردگان گردد و راه دوستی و مودت را هموار سازد.
صد مُلکِ دل به نیم نگه می‌توان خرید /∗/ خوبان در این معامله تقصیر می‌کنند
اگر قدر لحظه‌ها و ثانیه‌ها را بدانیم، در نگاه خداوند عزوجل و خلق خدا ارجمندی و بها خواهیم داشت.
آنهایی که در این مسیر با موفقیت پیش رفته‌اند، زندگی پر بار و قابل رشکی داشته و از ثانیه‌ها نیز غفلت نورزیده‌اند. آنها توانسته‌اند قدمی راسخ و مستحکم در باب ذکر و اوراد داشته باشند و در زمینه‌ی خدمت به دین پیشگام باشند.
آنها با استفاده‌ی بهینه از همین ثانیه‌ها و لحظه‌ها توانستند اوقات بی‌شماری را ذخیره داشته و به بهترین راه از آن استفاده ببرند، چنان‌که با قدرشناسی همین ثانیه‌ها، زیر بنای کارهای بزرگ علمی و تحقیقی شکل می‌گیرد. اندیشه‌های مثبت، پویا و شکوفا می‌شود، موقعیت خدمت به خلق فراهم می‌گردد و تحولی بنیادین در اندیشه و کردار نمایان می‌گردد. بسا افرادی که در یک لحظه اندیشه کردن و تفکر مثبت توانسته‌اند، زندگی نوینی را پایه‌گذاری کنند و تحول شگرفی را در خود به وجود آورند.
مردان بزرگ بر این باوراند که هر لحظه، نعمتی بس گرانبها از سوی خداوند متعال است و باید قدر آن را دانست؛ زیرا انسان نمی‌داند این گوهر ارزشمند چه وقتی از او گرفته خواهد شد.
هر وقت خوش که دست دهد مغتنم شمار /∗/ کس را وقوف نیست که انجام کار چیست
خداوند عزوجل صاحبان خرد را چنین معرفی می‌کند: ﴿الَّذِینَ یَذْکُرُونَ اللّٰهَ قِیَامًا وَقُعُودًا وَعَلَىٰ جُنُوبِهِمْ وَیَتَفَکَّرُونَ فِی خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ رَبَّنَا مَا خَلَقْتَ هٰذا بَاطِلًا﴾ [آل‌عمران: ۱۹۱]؛ «آنانی که یاد می کنند خدا را ایستاده و نشسته و بر پهلوی خویش خفته؛ و فکر می‌کنند در پیدایش آسمانها و زمین؛ می‌گویند: ای پرودگار ما! نیافریدی این را عبث.»
انسانی که دارای خرد است و با هدف زندگی می‌کند، در لحظه‌های گوناگون شب و روز به یاد خداوند است و با ذکر و تلاوت و عبادت، مشغول می‌گردد و یا سخن نیکو می‌گوید و در جهت اصلاح احوال امت در تلاش و تکاپو خواهد بود.
لحظه‌ها قطره‌هایی هستند که می‌توانند دریایی از ارزشها و کارهای مثبت را تشکیل دهند، کتاب‌های قطور و چند جلدی، حاصل استفاده از لحظه‌ها و ثانیه‌هاست و با استفاده‌ی بهینه و کارآمد از اوقات نوشته شده‌اند و نویسندگان بزرگ و اندیشمندان صاحب نام که توانسته‌اند شاهکارها بیافرینند و به انسانیت خدمت کنند، قدرشناس اوقات و لحظات بوده‌اند، در نیمه‌های شب به جای خواب و غفلت، به درس و عبادت و تفکر مشغول بوده‌اند.
در هنگام راه رفتن به مطالعه اشتغال داشته‌اند، گاهی به منظور خوابیدن دراز می‌کشیدند، اما اندیشه‌ها و افکار مثبت، آنان را آرام نمی‌گذاشت، لذا برخاسته چراغ را روشن می‌کردند و نکاتی را که در ذهن‌شان آمده، یادداشت می‌کردند و می‌خوابیدند.
به یقین می‌توان گفت: برخی انسان‌های بزرگ با برنامه‌ریزی و تلاش و استفاده‌ی مناسب از اوقات و لحظه‌های زندگی چندین برابر بیشتر از عمری که داشته‌اند، زیسته‌اند و از صدها نفر کار بیشتر کرده و آثار افزون‌تر بر جای گذاشته‌اند.
آنان در مدت پنجاه سال چنان تلاش کرده‌اند که گویا بیش از صد سال زندگی کرده‌اند.
از سویی دیگر انسان‌هایی نیز وجود دارند که اگر عمر مفیدشان سنجیده شود، شاید به سالی هم نرسد؛ زیرا جز غفلت و خورد و نوش و پیروی شهوت ها در زندگی هدفی ندارند.
بنابراین استفاده از لحظه‌ها و قدر شناسی اوقات و ثانیه‌ها می‌تواند راه پیشرفت و توفیقات روز افزون را هموار سازد و از این راه، رسیدن به بلندای کمال میسر خواهد شد.
