پیش از این، بارها و بارها در زمینه¬ی «لااله¬الاالله» مطالبی را نوشته¬ام، در این باره نوشته¬ام که:
مدلول واقعی خداوند از این جمله چیست؟
نسل¬های تربیت یافته¬ی مدرسه¬ی رسول خدا ^، چگونه مفهوم واقعی این جمله را درک کردند؟
مفهوم این جمله در طی نسل¬های بعدی، چگونه و به چه کیفیتی بیان شد که نسل¬های متأخر تنها درکی که از آن دارند گفتنش با زبان است!
و این که راه و روش برگرداندن معنا و مفهوم واقعی و شامل و کامل این جمله چیست!، تا امّت اسلامی با چنان برگشتی، به حقیقت و واقعیت اصیل اسلامی خود پی¬ برده و اهداف رسالت¬هایی را که خداوند پیامبران را به منظور تحقق آن مبعوث کرد، محقق شوند و با این کار وعده¬های الهی جامه¬ی عمل بپوشانند؟
[کُنْتُمْ خَیْرَ أُمَّهٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ تَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ لَوْ آمَنَ أَهْلُ الْکِتَابِ لَکَانَ خَیْراً لَهُمْ مِنْهُمُ الْمُؤْمِنُونَ وَ أَکْثَرُهُمُ الْفَاسِقُونَ] (آل عمران:۱۱۰)
«شما (ای پیروان محمد) بهترین امتی هستید که به سود انسان¬ها آفریده شده¬اید (مادام که) امر به معروف و نهی از منکر می¬کنید و به خدا ایمان دارید، و اگر اهل کتاب ایمان بیاورند برای ایشان بهتر است، از آنان کسانی هستند مؤمن و بیشترشان فاسقند».
مشخصات کتاب
