متن ادبي
-
لحظه‌ی دل کندن من است
چه ملایمت خنکی می‌وزد وقتی پشت سر می‌گذارم بی‌گسستگی پت پت فانوس جهان را ” الله اکبر”. “رکعت اول ”…
بیشتر بخوانید » -
گنجی در پستوی خانه
سایه بلندم که می‌افتد توی اتاق، سرت را به آرامی می‌چرخانی سمت قاب در. چشم‌هایت را ریز می‌کنی تا بدانی…
بیشتر بخوانید » -
باز آخر رمق‌های ستون مرداد است
نویسنده: سرگل رستمی دلم گرفته مثل میلیون‌ها انسان دیگر بر روی کره خاکی زمزمه‌های خودم را می‌بینم که بر روی…
بیشتر بخوانید » -
آمده بودم…
از آسمان آمدم، چون قطره‌ای از دل ابرهای بارور حیات، بر زمین تف زده جهان باریدم و چون نو گلی…
بیشتر بخوانید » -
یا مجیب الدعوات
برای ترویج اسم با شکوهت ای ” عظیم” دهان غنچه باز ماند از خلسه عشق ! چشمم را گرفته است…
بیشتر بخوانید » -
زلزله
کودکانی را بی‌مادر کرده است باد کمی به سردی می‌زند هوا به سبکیِ خاطرات فراموش و شاخه‌ها به عریانی لحظه‌های…
بیشتر بخوانید » -
دلا ز طعن حسودان مرنج و واثق باش
نویسنده: سرگل رستمی روز زن است و من منتظرم کسی از شما یاد کند، اما انگار کسی از شما نامی…
بیشتر بخوانید » -
چه ها ندید از آدم، این روزها زمین…
نویسنده: سرگل رستمی دیگر گریه ای برایم نمانده چشم‌هایم خشک شده می‌روم از خویش و تنگنای تنگ گلویم واژه‌ای جدید…
بیشتر بخوانید » -
مثل ها و حکمت ها
مثل ها و حکمت ها ۱- زخم زبان از زخم دندان عمیق تر است. ۲- کلام راست همچون خورشیدی است…
بیشتر بخوانید » -
هستم کن
نویسنده: صدیق قطبی – «تو اگر با منی چرا هر روز / در هوای تو سخت بی‌تابم؟ / یا چرا…
بیشتر بخوانید »
